Wednesday, December 8, 2010

အိပ္မက္ေစတန္

2 comments
ဒီ blog အတြက္ စာမေရးၿဖစ္တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကာသြားၿပီ။ အန္တီေဆာင္းကုိလဲ post တစ္ခုေလာက္ေတာ့ မႀကာခင္ေရးေပးပါမယ္လုိ႔ ကတိကလဲ ေပးထားေတာ႔ ဘယ္လုိ အေႀကာင္းအရာမ်ဳိးကုိေရးရရင္ ေကာင္းမလဲဆုိၿပီးစဥ္းစားေနတာနဲ႔တင္ အခ်ိန္က ကုန္ေရာ။ ဒီလုိနဲဘဲ အန္တီေဆာင္းကုိ Saturn ၿဂိဳလ္ ကုိပုိ႔လုိက္မယ္လုိ႔ ဆုံးၿဖတ္ လုိက္တယ္။ ဒီလုိဘာလုိ႔ ဆုံးၿဖတ္ရတာလဲ ဆုိတာ နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ရွင္းၿပခ်င္ပါ တယ္။ ပထမအခ်က္က အန္တီေဆာင္း ကမာၻ မွာရွိေနရင္ ပူညံပူညံနဲ႔ ေနာက္ထပ္ post ေတြ ထပ္ေရးခုိင္း ေနမွာစုိးလုိ႔။(ေနာက္တာပါ)။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ဒီ blog မွာ ကြ်န္ေတာ္အရင္ကေရးဖူးတဲ့ Asteroid တစ္ခုရဲ႔ လမ္းေႀကာင္းကုိ ေၿပာင္းယူၿခင္း ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ နဲ႔ အခုေရးမယ့္အေႀကာင္းအရာနဲ႔ theoretically ခ်ိတ္ဆက္လုိ႔ ရေနတာရယ္ ေႀကာင့္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္အဲဒီ post ကုိေရးတုန္းကေတာ့ တကယ္တမ္း asteroid တစ္ခုရဲ႔ လမ္းေႀကာင္း ကုိ ေၿပာင္း လုိ႔ရေလာက္မယ့္ trajectory design ကုိ ကုိယ္တုိင္ မတြက္နိုင္ ေသးပါဘူး။ အခုေတာ့ အဲလုိ trajectory design မ်ိဳး လုိအပ္ရင္ တြက္နိုင္မယ့္ algorithms ေတြ programs ေတြ ေရးသင့္သေလာက္ ေရးၿပီးၿပီဆုိ ေတာ့ စမ္းႀကည္႔ခ်င္ တာနဲ႔ဘဲ အန္တီေဆာင္းကုိ Saturn ကုိ ပုိ႔ ဖုိ႔ ဆုံးၿဖတ္လုိက္ေတာ့တယ္။ အဓိက ကေတာ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္အတြက္ ထူးၿခားတဲ့ Interplanetary trajectory design ေတြနဲ႔ မိတ္ ဆက္ေပးခ်င္လုိ႔ပါ။ ဒီေနရာမွာ European Space Agency က ၁၉၉၇ ခုနွစ္မွာ စ လြတ္ၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ Saturn ၿဂိဳလ္ကုိ ေရာက္တဲ့ Cassini Spacecraft ရဲ့ trajectory ကုိ ေၿပာၿပ ခ်င္ပါတယ္။ Saturn ၿဂိဳလ္ကုိေရာက္ဖုိ႔ဆုိရင္ ကမာၻကေန တုိက္ရိုက္ပစ္နိုင္ဖုိ႔ လုံေလာက္ တဲ့ Velocity Impulse ကုိ ေပးနိုင္ဖုိ႔ဆုိရင္ ထည္႔ရမယ့္ ေလာင္စာနဲ႔တင္ ဘာပစၥည္း မွ ေစတန္ကုိ ေရာက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ESA က အသုံးၿပဳခဲ့တဲ့ Trajectory က ေတာ့ ေအာက္ပါအတုိင္းပါ။ Idaea ကေတာ့ ကမာၻကေန ေစတန္ၿဂိဳလ္ကုိ တုိက္ရိုက္ပစ္ မယ့္အစား လုိအပ္တဲ့ Velocity ကုိ Venus ၿဂိဳလ္ရဲ႔ ဆဲဲြအားကုိ လြဲအား အၿဖစ္ အသုံးၿပဳၿပီး ၿပန္ထြက္လာမယ့္ Spacecraft ရဲ႔ လမ္းေႀကာင္းကုိ ကမာၻရဲ့ဆဲြအား ဂ်ဴပီတာ တုိ႔ရဲ့ ဆြဲအားေတြနဲ႔ ထိမ္းၿပီး ေစတန္ၿဂိဳလ္ကို အေရာက္ သြားဖုိ႔ပါဘဲ။ အဲလုိသာ သြားနိုင္မယ္ဆုိ ရင္ အသုံးၿပဳရမယ့္ Energy က Venus ကုိသြားလုိ႔ရမယ့္ Energyသာသာဘဲကုန္ပါလိမ့္မယ္။

ဒီ Trajectory ရဲ့ အဓိက အားနည္းခ်က္ကေတာ့ ဒီလုိ Trajectory မ်ဳိး realize လုပ္ဖုိ႔ နွစ္ေတြအမ်ားႀကီးထပ္ထပ္ ၿပီး ေစာင့္ရမွာမုိ႔လို႔ပါ။ အဓိကကေတာ့ ဗီးနပ္စ္၊ကမာၻ၊ ဂ်ဴပီတာ နဲ႔ ေစတန္တုိ႔ရဲ့ အေနအထားပါဘဲ။ ဒီေနရာမွာ အေရးအႀကီးဆုံးကေတာ့ ဂ်ဴပီတာ နဲ႔ ေစတန္တို႔ရဲ႔ အေနအထားက ပုံမွာၿပထားတဲ့အတုိင္း အလုိက္သင့္ရွိဖုိ႔ပါဘဲ။ ဒီလုိမ်ဳိး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၿဖစ္ဖုိ႔ဆုိ၇င္ ဂ်ဴပီတာက ေနကုိ တစ္ပတ္ပတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေစတန္ ကုိ လုိက္မီခါနီး အခ်ိန္ပါ။ ဗီးနပ္စ္နဲ႔ ကမာၻ ရဲ့ အေနအထားကေတာ့ လုိအပ္သလုိ ကစားလုိ႔ လြယ္ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဗီးနပ္စ္နဲ႔ ကမာၻ တုိ႔ဟာ ဂ်ဴပီတာတုိ႔ ေစတန္တို႔ ေနကုိ ပတ္ေနတဲ့ velocity နဲ႔ ပုိၿပီးၿမန္တဲ့ velocity ေတြနဲ႔ ပတ္ေနလုိ႔ပါဘဲ။
ဒီေနရာမွာ အဲဒီ trajectory ရဲ့ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြကုိ ရဖုိ႔ကေတာ့ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။ထုိ႔အတူဘဲ ရလာတဲ့ trajectory အတုိင္း သြားနိုင္မယ့္ Spacecrft ကုိ
တည္ေဆာက္ဖုိ႔လဲမလြယ္ပါဘူး။ trajectory design လုပ္ရာမွာေတာ့ ေအာက္ပါ theories
ေတြကုိ ပုိင္ပိုင္နိုင္နိုင္ ေပါင္းစပ္အသုံးၿပဳနိုင္မွအဆင္ေၿပမွာပါ။ အဒါေတြကေတာ့
1. Solving Lambert’s problem
2. Gravity assist trajectory design
3. Deep space maneuvers
4. Lowden’s Primer theory and their application တုိ႔ပဲၿဖစ္ပါတယ္။
ပုံမွန္အားၿဖင့္ေတာ့ အဲဒီ trajectory ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း အပုိင္းလုိက္ ခြဲၿခားလုိ႔ရပါတယ္။
1. Earth-Venus
2. Venus-Venus
3. Venus-Earth
4. Earth-Jupiter
5. Jupiter-Saturn တို႔ပဲၿဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီတစ္ပုိင္းစီကုိ ရွင္းဖုိ႔ sub program ေတြေရးရာမွာ အထက္မွာေဖာ္ၿပထားတဲ့ theories ေတြကုိ ေပါင္းစပ္အသုံးၿပဳရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ပထမေတာ့ ဒီလမ္းေႀကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ပါဝင္ မယ့္ အခ်ိန္အလိုက္ တည္ေနရာ၊ အလွ်င္ေတြကုိ သိနိုင္မယ့္ planetary နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ background programs ေတြ ရွိရမယ္။ ၿပီးရင္ အထက္မွာေဖာ္ၿပထားတဲ့ theories ေတြ ကုိသုံးမယ့္ subprograms ေတြရွိရမယ္။ ၿပီးရင္ trajectory အပုိင္းတစ္ခုစီအတြက္ subprograms ေတြရွိရမယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ Earth-Saturn သြားဖုိ႔အတြက္ အထက္ပါ subprograms ေတြကုိသုံးၿပီး global optimization problem တစ္ခုကုိ formulate လုပ္ၿပီး ရွင္းရမွာေပါ့။ ဒီေနရာမွာ ေအာက္ေဖာ္ၿပပါ objective function ကုိ minimize လုပ္ရမွာေပါ့။

ဒီ function ကေတာ့ vector X အေပၚမူတည္တဲ့ velocities impulses စုစုေပါင္းပါဘဲ။ vector X ကေတာ့ေအာက္ပါအတုိင္း ပါ။

အဒီ vector X မွာပါဝင္တဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ကမာၻ ကေန velocity ဘယ္ေလာက္နဲ႔ စထြက္ရမယ္၊ ၿပီးရင္ လမ္းေႀကာင္းမွာ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာ DSM ဘယ္ေလာက္ကုိ ဗီးနပ္စ္မေရာက္ခင္ ေပးမယ္၊ဗီးနပ္စ္ကုိ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာ ပ်ံသန္းမယ္၊ ဗီးနပ္စ္နားက ဘယ္ေလာက္အကြာအေဝးကေန ဘယ္ေလာက္အလွ်င္နဲ႔ ၿဖတ္ ပ်ံမယ္ စသည္ၿဖင့္ အပုိင္းတစ္ခုခ်င္းစီအလုိက္အဒီအခ်က္ ေတြအကုန္အၿပင္ ေနာက္ဆုံး ေစတန္ေရာက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ Velocity နဲ႔ break လုပ္ရ မယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ေတြပါ။ အခုေစတန္သြားမယ့္ trajectory မွာဆုိရင္ အဲလုိအခ်က္မ်ိဳး (26) ခ်က္အေပၚ မူတည္ေနပါတယ္။ maths စကားနဲ႔ ေၿပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ decision vector ရဲ့ length က အရမ္းရွည္ေနေတာ့ objective function ကုိ minimize လုပ္ရမွာ မလြယ္ဘူးေပါ့။ local minimum ေပါင္း အမ်ားႀကီးရွိနိုင္ၿပီး အဲဒီအထဲကမွ global minimum ရွာရမွာကေတာ့ mathematical super challenge တစ္ခုပါဘဲ။ ယေန႔ေခတ္ မွာေတာ့ global optimization နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ methods ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့။ ဥပမာအားၿဖင့္ဆုိရရင္ေတာ့
1. Genetic algorithms
2. Differential evolution algorithms
3. Particle swarm optimization စသည္ၿဖင့္ေပါ့ေလ။ ခက္တာက အဲဒီ method
ေတြက က်ြန္ေတာ္တုိ႔ formulate လုပ္ထားတဲ့ objective function ရဲ့ global minimum point ကုိ ရွာေတြ႔မယ္ဆုိတဲ့ warranty မရွိတာဘဲ။ က်ြန္ေတာ္တုိ႔ ရွင္းရမယ့္ ပုစာၦကလဲ သူ႔ maths စာအုပ္ေတြထဲမွာ ရွင္းၿပထားတဲ့ example မ်ိဳးမွမဟုတ္တာ။ ရွည္လ်ားေထြၿပား တဲ့ equations ေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာကုိ အပတ္ေပါင္းမ်ားစြာပတ္ထားတဲ့ subprograms ေပါင္း မ်ားစြာကုိ ေပါင္းစပ္ၿပီးေရးထားတဲ့ function ကုိ minimize လုပ္ရတာဆုိေတာ့လဲ ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲ။ theory အရ အၿဖစ္နုိင္ဆုံး Initial guess ကုိေပးနုိင္ရင္ေတာ့ အေၿဖ
ေကာင္းေလးေတြရနိုင္တာေပါ့။
ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက အဲဒီ ခက္ခဲပါတယ္ဆုိတဲ့ Interplanetary trajectory optimization problem တစ္ခုကုိ ကြ်န္ေတာ္လဲ တည္ႀကည္႔ၿပီး ရွင္းလုိ႔ရလာ တဲ့ results ေကာင္းေလးေတြအေႀကာင္းပါ။ အဲဒါကေတာ့ Saturn ကုိ ESA က သြားတဲ့လမ္းေႀကာင္းလုိမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့ ဘယ္ လုိ ထပ္သြားရင္ ရမယ္ဆုိတာပါဘဲ။ *****(အန္တီေဆာင္းေရ အခုကြ်န္ေတာ္ ေအာက္မွာ ေရးၿပမယ့္ အခ်ိန္ကန္႔သတ္ ခ်က္ေတြ လမ္းေႀကာင္းေတြအတုိင္း ေစတန္ၿဂိဳလ္ကုိ သြားရမယ္။ အထုပ္ၿပင္ထား။ ၿပီးရင္ေတာ့ တုိက္တန္ လ ေပၚက titanium ေပ်ာ္ရည္ေတြ ယူၿပီး ကမာၻ ကုိၿပန္လာ လုိ႔ရမယ့္ လမ္းေႀကာင္းကုိ ဆက္တြက္ၿပီးရင္ ၿပန္လာေခၚမယ္။)*****
ေစတန္ကုိသြားရမယ့္ အခ်ိန္ဇယားကေတာ့ေအာက္ပါအတုိင္းပါ။ ၂၀၁၈ ခုနွစ္၊ စက္ တင္ဘာလ၊ (၂) ရက္ေန႔မွာ ကမာၻ ကေနစထြက္ပါမယ္။ ေနာက္ထပ္ ရက္ေပါင္း (၁၄၃.၈) ရက္ မွာေတာ့ ဗီးနပ္စ္နားက ၿဖတ္ပ်ံပါမယ္။ ေနာက္ထပ္ရက္ေပါင္း (၃၉၇.၂) ရက္မွာ ဗီးနပ္စ္နားက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၿဖတ္ပ်ံပါမယ္။ အဲဒီဗီးနပ္စ္နားက ၿဖတ္ပ်ံလာမယ့္ ယာဥ္ဟာ ရက္ေပါင္း (၆၀.၄) အႀကာမွာ ကမာၻ နားကၿဖတ္ပ်ံၿပီး ေနာက္ထပ္ရက္ေပါင္း (၄၃၅.၄) ရက္မွာ ဂ်ဴပီတာၿဂိဳလ္နားကုိ ၿဖတ္ပ်ံၿပီး ေနာက္ထပ္ရက္ေပါင္း (၁၃၈၈.၄) ရက္မွာေတာ့ ေစတန္ၿဂိဳလ္ ကုိ ေရာက္မွာပါ။ အစအဆုံးဆုိရင္ေတာ့ ရက္ေပါင္း (၂၄၂၅.၂) ရက္ႀကာမွာ
ပါ။
ကမာၻနဲ႔ တၿခားၿဂိဳလ္ေတြရွိရမယ့္ ေနရာေတြက ေအာက္ေဖာ္ၿပပါ အတုိင္းပါ။

ဒီေနရာမွာ Rpl1AU ဆုိတာကေတာ့ ကမာၻကေန စထြက္တဲ့ အခ်ိန္ ကမာၻရွိရမယ့္ ေနရာပါ။ heliocentric ecliptic coordinate system မွာေရးထားတာပါ။ unit ကေတာ့ Astronomical unit ၿဖစ္ပါတယ္။ 1 AU ကုိ ၁၄၉၅၉၈၀၀ ကီလုိမီတာရွိပါတယ္။ Rpl2AU က ဗီးနပ္စ္နားကုိ ပထမအႀကိမ္ ၿဖတ္တဲ့အခါ ဗီးနပ္စ္ ရွိရမယ့္ေနရာပါ။ Rpl3AU က ဗီးနပ္စ္နားကုိ ဒုတိယအႀကိမ္ ၿဖတ္တဲ့အခါ ဗီးနပ္စ္ ရွိရမယ့္ေနရာပါ။ Rpl4AU က ဗီးနပ္စ္ ကေနအၿပန္ ကမာၻနားက ၿဖတ္တဲ့အခါ ကမာၻ ရွိရမယ့္ေနရာပါ။ Rpl5AU ကေတာ့ ဂ်ဴပီတာ နားက ၿဖတ္တဲ့အခါ ဂ်ဴပီတာ ရွိရမယ့္ေနရာၿဖစ္ၿပီးေတာ့ Rpl6AU ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေစတန္ကုိ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေစတန္ရွိရမယ့္ေနရာပါ။
အဲဒီလုိ ၿဂိဳလ္ေတြနားက ၿဖတ္ပ်ံတဲ့အခါ ၿဂိဳလ္နဲ႔ အနီးဆုံးကပ္ရမယ့္ အကြာအေဝး ေတြကေတာ့ ေအာက္ပါအတုိင္းပါ။
*1000 ကီလုိမီတာ
ဗီးနပ္စ္(၁) 9.40426
ဗီးနပ္စ္(၂) 6.251800
ကမာၻ 8.249881
ဂ်ဴပီတာ 52678.53764129530
ေအာက္ေဖာ္ၿပပါဇယားကေတာ့ ၿဂိဳလ္တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုႀကား velocity impulse (Deep Space Maneuver) ေပးရမယ့္ ေနရာ၊ အခ်ိန္ နဲ႔ ပမာဏ ပါ။

ကမာၻ႔ဆဲြအားထဲကေန လြတ္သြားဖုိ႔ ပထမဦးဆုံး 4.064920 km/sec velocity impulse ေပးရမွာၿဖစ္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံး ေစတန္ၿဂိဳလ္ရဲ့ ပတ္လမ္းထဲကုိ ေရာက္ဖုိ႔ 0.5329656 km/sec velocity impulse ေပးရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ တၿခား trajectory နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြေတာ့ စာဖတ္သူတုိ႔ အာရုံေနာက္ကုန္မွာစုိးလုိ႔ ထပ္ၿပီး မေရးၿပေတာ့ပါဘူး။
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ဒီ trajectory ရဲ့ အားသာခ်က္ကုိေၿပာခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဒီ mission တစ္ခုလုံးစာအတြက္ကုိ total velocity impulse 5.68047932 km/sec ပဲ ေပးရမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီပမာဏဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကမာၻမွာ လက္ရွိအသုံးၿပဳေနတဲ့ rocket ေတြနဲ႔ အေထာက္အပံ့ေပးလုိ႔ ရနိုင္မွာၿဖစ္ပါတယ္။ အဲေတာ့ လက္ရွိကမာၻမွာ ရွိတဲ့ rocket ေတြရဲ့ performance အရ ေစတန္ၿဂိဳလ္ကုိ တုိက္ရုိက္သြားဖုိ႔ မလြယ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီလမ္းေႀကာင္း (trajectory) သာလ်င္ ေစတန္ၿဂိဳလ္ကုိ သြားဖုိ႔ အေကာင္းဆုံးပါ လုိ႔ေၿပာခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါေႀကာင့္မုိ႔လုိ႔လဲ ESA က ဒီလမ္းေႀကာင္းမ်ိဳးကုိ တြက္ၿပီး လက္ ေတြ႔စမ္းသပ္ႀကည့္ၿပီးပါၿပီ။ ေစတန္ၿဂိဳလ္ကုိ ေနာက္ တစ္ႀကိမ္ ထပ္သြား လုိ႔ရနုိင္မယ့္ ကြ်န္ေတာ္ တြက္ခ်က္ရွာေဖြ ဒီဇုိင္းလုပ္ထားတဲ့ လမ္းေႀကာင္းကေတာ့ ေအာက္ပါအတုိင္း ပါလုိ႔ေၿပာရင္း ဒီ post ကုိ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။

ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါဦးမည္။
MTSSNRTY

Monday, October 11, 2010

၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ကမာၻပ်က္ျခင္း ျပႆနာ၏ ေနာက္ဆံုးအေျဖ

1 comments

၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ကမာၻပ်က္မွာလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖ

ျမန္မာႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ ကမာၻတလႊားက အင္တာနက္ သံုးစြဲသူေတြဆီကို Forward Mailအေနနဲ႔ ပ်ံႏွံ႕ေရာက္ရွိေနခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းကေတာ “၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ကမာၻပ်က္မွာလား”ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ နီဘီရူယွဥ္တြဲမႈျဖစ္ရပ္ (Nibiru Collision)လို႔ ေခၚၾကတဲ့ အဲဒီကိစၥဟာ တကယ္ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ NASA (အေမရိကန္ အမ်ိဳးသား အာကာသ ေအဂ်င္စီ)က ပညာရွင္ တစ္ဦးက ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။ နီဘီရူကိစၥဟာ ႀကီးမားလွတဲ့ ၿဂိဳဟ္အပိုင္းအစႀကီးတစ္ခု ကမာၻေျမကို (၂၁)ရာစု အေစာပိုင္းမွာ တိုက္ရိုက္ထိမွန္မယ္ (ဒါမွမဟုတ္) ကမာၻနားက ကပ္ၿပီးျဖတ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို အေျခခံၿပီး လူေျပာမ်ားလာတာပါ။ ဒီအေၾကာင္းကို (၁၉၉၅)ခုႏွစ္က zetatalk၀က္ဘ္ဆိုက္ တည္ေထာင္သူ အမ်ိဳးသမီး နန္စီေလဒါက စၿပီးေတာ့ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နန္စီဟာ သူ႔ကိုယ္သူ စိတ္၀ိဥာဥ္ ေပါင္းကူးႏိုင္စြမ္းရွိတယ္လို႔ ေၾကညာထားၿပီး Zeta Reticuli ၾကယ္စင္ႀကီးက တျခားသက္ရွိေတြနဲ႔ စိတ္ခ်င္းစကားေျပာႏုိင္တယ္လို႔ ေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ပထမဆံုး ေမလ(၂၀၀၃)ခုႏွစ္မွာ ကမာၻရွိတဲ့ ေနစၾကာ၀ဠာ တစ္ခုလံုး ပ်က္သုဥ္းေတာ့မယ္လို႔ သူ႔ကိုမိတ္ေဆြၿဂိဳဟ္သားေတြက အသိေပးတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တကယ္တမ္း ကမာၻပ်က္မွာ (၂၀၁၀)ခုႏွစ္၀န္းက်င္လို႔ ေျပာင္းၿပီးေျပာျပန္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၀င္ရိုးစြန္းေနရာ ေရြ႕သြားတာေၾကာင့္မို႔လို႔ပါဆိုၿပီး နန္စီက ေျပာခဲ့သလို အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ လူသားမ်ိဳးျပဳတ္မယ့္ ျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီး ႀကံဳေတြ႕မယ့္ ကမာၻပ်က္ေသာေန႔ (Doomsday)ကို ႀကံဳရေတာ့မယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ပါတယ္။



ဒီအေတြးအေခၚအရ ကမာၻနဲ႔ရြယ္တူေလာက္ရွိတဲ့ ၿဂိဳဟ္ပဲ့ႀကီးတစ္ခုဟာ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္ေလာက္မွာ လူသားေတြေနတဲ့ ကမာၻကို ဦးတည္ေရာက္ရွိလာမွာပါတဲ့။ တိုက္ရိုက္တိုက္မိခဲ့ရင္ ကမာၻတစ္ခုလံုး ပ်က္စီးသြားမွာျဖစ္သလို ကပ္ၿပီးျဖတ္သြားရင္ေတာင္ အရွိန္ျပင္းလြန္းတာေၾကာင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းလုနီးပါး ျဖစ္သြားမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ နန္စီရဲ႕ လက္ေတြ႕မက်တဲ့ အယူအဆဟာ အစြန္းေရာက္ ဘာသာေရး အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔မႈနဲ႔အတူ ႀကီးထြားလာၿပီး “(၂၀၁၂)မွာ ကမာၻပ်က္မွာလား”ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကုိ လူေျပာမ်ားလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမာၻပ်က္မယ့္ေန႔လို႔ ခန္႔မွန္းထားတဲ့ အဲဒီျဖစ္ရပ္ႀကီးကို Code Nameအေနနဲ႔ ေပးထားတဲ့ နီဘီရူဆိုတာ ေရွးေဟာင္း ေဘဘီလံု လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ နကၡေဗဒ ပညာရပ္ထဲက ဆိုးရြားၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုရဲ႕နာမည္ကို မွည့္ေခၚထားတာပါ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ “ေကာင္းကင္ဘံုရဲ႕အလြန္”လို႔လည္း အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကမာၻပ်က္မယ့္ေန႔ဆိုတဲ့ အေျခအျမစ္မရွိ ခန္႔မွန္းအေတြးအေခၚေတြအရ Xၿဂိဳဟ္ (ဒါမွမဟုတ္) နီဘီရူလို႔ နာမည္ေပးထားတဲ့ စၾကာ၀ဠာ ၿဂိဳဟ္ပဲ့ႀကီးတစ္လံုးဟာ ကမာၻကို (၂၀၁၂)ခုႏွစ္မွာ တိုက္ရိုက္၀င္တိုက္ေတာ့မွာလို႔ ယံုၾကည္ႏိုင္ပါတယ္။



NASAရဲ႕ ပညာရွင္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေဒးဗစ္ေမာ္ရစ္ဆန္ကေတာ့ ဒီကိစၥကို ရယ္စရာ အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ေကာင္းတစ္ခုလို႔ ယူဆထားတာပါ။ “နီဘီရူဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လက္ေတြ႕ေလ့လာမႈထဲမွာ လံုး၀မရွိတဲ့အရာဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိဖို႔ေတာ့ လိုမွာပါ”လို႔ ေမာ္ရစ္ဆန္က Washington Post သတင္းစာႀကီးနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာသြားပါတယ္။ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္မွာ ကမာၻနဲ႔ Xၿဂိဳဟ္၀င္တိုက္လို႔ ကမာၻႀကီး ပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုတာဟာ လူ႔သမိုင္းေခတ္သစ္တစ္ခုကို စေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္ကားေကာင္းေကာင္း ရိုက္ခ်င္ေနတဲ့ ေဟာလီး၀ုဒ္ ကုမၸဏီေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေကာင္းတစ္ခုထက္ ဘာမွမပိုဘူးလို႔ ေမာ္ရစ္ဆန္က ဆိုပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းဆူမားရီးယန္း မ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ႕ မွတ္တမ္းထဲမွာ Zenchriaဆိုတဲ့ ေခတ္တစ္ခုတုန္းက နီဘီရူဆိုတဲ့ ၾကယ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အေၾကာင္း မွတ္တမ္းကလြဲၿပီး သမိုင္းတေလွ်ာက္ ဘယ္သူမွ နီဘီရူဆိုတဲ့ စၾကာ၀ဠာထဲက ၿဂိဳဟ္ပဲ့ႀကီးအေၾကာင္း ေျပာခဲ့၊ ေရးခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ဒါဟာ လူ႔သမိုင္းကို အေျခခံ ခုတံုးလုပ္ၿပီး လုပ္ႀကံထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းသာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေမာ္ရစ္ဆန္က ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ မာယာလူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ကာလရွည္ၾကာ ျပကၡဒိန္ကလည္း (၂၀၁၂)ခုႏွစ္ က်ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကမာၻပ်က္မယ္လို႔ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေကာင္းေလးတစ္ခု ဖန္တီးထားခဲ့တာကလည္း ရွိေနတာမို႔ပါ။


မာယာေတြ ယံုၾကည္ထားတာအရ Batun 13ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ယႏၱယားစက္၀ိုင္း ကုန္ဆံုးသြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တဲ့ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္ေလာက္ ကာလမွာ Batun 14ဆိုတဲ့ အခ်ိန္စက္၀ိုင္း ေနာက္တစ္ခု စပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကမာၻတစ္ခါပ်က္မယ္လို႔ ဆိုထားတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ သိပၸံပညာရွင္ေတြကေတာ့ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္မွာ ကမာၻႀကီးကို ဘယ္အာကာသ တိုက္ခိုက္မႈမွ ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ အာမခံထားပါတယ္။ ကမာၻပ်က္မယ့္ေန႔ကို အတိအက် မသိႏုိင္ေပမယ့္ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္ထိေတာ့ ကမာၻဟာ အေကာင္းအတိုင္း ရွိေနမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ အရင္ကလည္း ခုလိုမ်ိဳး ကမာၻပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ ေကာလဟာလေတြ ရွိခဲ့တဲ့ ဥပမာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ထင္ထင္ရွားရွား တစ္ခုအေနနဲ႔ အက္ေပါ့ဟစ္ (Apophis)ဆိုတဲ့ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊားႀကီး တစ္ခုဟာ ကမာၻနားက (၂၀၂၉)၊ (၂၀၃၆)နဲ႔ (၂၀၆၈)ခုႏွစ္ေတြမွာ (၃)ခါျဖတ္သြားၿပီး အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ လူေတြေသာက္ေသာက္လဲ ေသၾကမယ္လို႔ သတင္းႀကီးခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းတာမႈေတြအရ အဲဒီၿဂိဳဟ္သိမ္ႀကီး ကမာၻနားက ျဖတ္သြားခ်ိန္မွာ အနည္းဆံုး မိုင္(၁၈၀၀၀)ေလာက္ ေ၀းေနမွာျဖစ္ၿပီး ဒါဟာလံုး၀လံုၿခံဳ စိတ္ခ်ရတဲ့ အကြာအေ၀းပါလို႔ ပညာရွင္ေတြက အတိအလင္ ခုိင္ခိုင္မာမာ ေျပာၾကားထားပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ (၂၀၂၉)ခုႏွစ္နား နီးလာရင္ “အက္ေပါ့ဟစ္ႀကီး ကမာၻကို ၀င္တုိက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”ဆိုတာ ေတြ႕ရႀကံဳရ၊ ဗ်ာမ်ားရအံုးမယ့္ ေမးခြန္းပါ။ “အဲဒီအခါက်ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျပည္နယ္တစ္ခုစာေလာက္ေတာ့ ျပာက်သြားမွာေပါ့လို႔ ေျဖလိုက္ၾကတာေပါ့”လို႔ ေမာ္ရစ္ဆန္က ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။





Dooms Day
















Source: planet, Wikipedia, tgdaily

Thursday, October 7, 2010

၂၀၁၂ ျပႆနာ

0 comments
၂၀၁၂ ႏွင့္ပတ္သတ္၍ ဆရာႏ်ဴမာန္ ေရးသားျပဳစုထားသည္ကို ေအာက္ပါလင့္တြင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါေၾကာင္း အၾကံေပးပါရေစခင္ဗ်ာ။

http://celestial.technohalo.com/search/label/2012

အထက္ပါလင့္မွာ စာေရးသူ ဆရာႏ်ဴမာန္၏ ေအာက္ပါစာအုပ္မွ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဆရာ့ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ စာစီထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။


တစိပို႔ခ်င္း ခြဲဖတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္ပါလင့္မ်ားအတိုင္း ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။

  • 2012?
  • ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်မ္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစခင္ဗ်။

    ကိုပခန္း
    Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...